هر کسی هم سفر خسته دلان است,بیاید

هر کسی خسته ز اندوه جهان است,بیاید

جان مجروحِ محبّت زده ی آن که ز غربت

دلش افسرده ز جور دگران است,بیاید

خفقانی که گلو جورِ فشارش نتواند

هر که افتاده به دام خفقان است,بیاید

یک جهان مهر نهان است به دستان سخاوت

هر که را طالب مهر دو جهان است,بیاید

ضامنی گشت نگاهش,سر سودازده را دوش

هر که از جمله ی سودازدگان است,بیاید

چو کبوتر به میان حرمش ناله زنانیم

هر که در حلقه ی ما ناله زنان است,بیاید

بی گمان گشت دلش هر که در این خانه درآمد

هرکسی غرق به دامان گمان است,بیاید

حرم سبز رضا کرده رضا جان ملولم

هر ملولی که دلش سیر زجان است, بیاید

هر که باشی و زهر جا که بیایی به حریمش

چون امام همه انس و همه جان است,بیاید                                      فراست عسکری- از کتاب نغمه ی سکوت